24 listopada 2020

On the Rocks (Na lodzie). Zblazowani w Nowym Jorku.

          Można spojrzeć na najnowszy film Sofii Coppoli Na lodzie (On the Rocks) jak na mocno specyficzny sequel jej wcześniejszego Między słowami (Lost in Translation). Oba filmy łączy osoba reżyserki i odtwórcy głównej męskiej roli, czyli aktora Billa Murraya. Coppola i Murray ponownie połączyli siły w komediodramacie, który opowiada o elicie Nowego Jorku, która robi rzeczy, które typowym nowojorskim zblazowanym utracjuszom przystoją: piją najdroższe drinki w ekskluzywnych barach i restauracjach, a także szpiegują małżonków w oldskulowych sportowych samochodach… I choć fabuła filmu może brzmieć trywialnie, to w samym sercu filmu opowiadana jest ciepło historia relacji ojca-flirciarza (znakomity jak zawsze w tej roli Bill Murray) i niepewnej siebie córki (Rashida Jones), która podejrzewa męża o zdradę i korzysta z detektywistycznej pomocy ojca, by dowiedzieć się czy ma jeszcze w ogóle jakieś małżeństwo. Relacja Felixa (Murray) i Laury (Jones) przypomina w wielu aspektach przyjaźń między postaciami granymi przez Murraya i Scarlett Johansson z kultowego Między słowami. Zamiast Tokio mamy Nowy Jork, figurę ojca-komika zastępuje prawdziwy ojciec-wieczny kobieciarz, a znudzoną i osamotnioną do nieprzytomności młodą żonę zastępuje żona dojrzała, która pod ciągłą nieobecność męża czuje się w swoim prywatnym życiu dokładnie tak samo zagubiona.

          Film Na lodzie (On the Rocks) Sofia Coppola napisała i wyreżyserowała specjalnie dla serwisu streamingowego Apple TV+. Obraz pokazano premierowo na Festiwalu Filmowym w Nowym Jorku we wrześniu 2020 roku, po czym w październiku film udostępniono publiczności ekskluzywnie na platformie Apple TV+. Komediodramat Na lodzie jest już trzecim wspólnym przedsięwzięciem Coppoli i aktora Billa Murraya, po wzmiankowanym już Między słowami z 2003 oraz telewizyjnym A Very Murray Christmas z 2015 roku. I tym razem kolejne dziecko tego twórczego tandemu można uznać za jak najbardziej udane.

          Laura (Rashida Jones) jest mieszkającą w Nowym Jorku pisarką i matką dwóch córek, która ma poważne podejrzenia, że jej mąż (grany przez Marlona Wayansa Dean) ma kochankę na boku. I wtedy w życie targanej wątpliwościami Laury wkracza jej ojciec-bawidamek, który oferuje swoją bezgraniczną pomoc w wytropieniu ewentualnej mężowskiej niewierności. Grany przez Billa Murraya Felix ma bogate doświadczenie w zdradzaniu swojej eks-żony i matki Laury, więc jego wiedza i ogląd rzeczy mogą pomóc w naświetleniu całej sprawy. Laura niechętnie przyłącza się do detektywistycznej akcji ojca, choć w głębi duszy czuje, że tego srodze pożałuje…

          Bill Murray po raz kolejny odwala kawał dobrej roboty grając figurę ojca-lekkoducha, bawidamka i niepoprawnego flirciarza z komicznym zacięciem. Jego wiedza na temat spraw świata i ciągłe oglądanie się za kobietami, głównie dużo odeń młodszymi, peszy jego dorosłą już córkę Laurę, która była świadkiem rozpadu jego małżeństwa z własną matką i skali zniszczenia, jakie ten rozwód pozostawił. Niemniej jednak Laura wciąż utrzymuje z ojcem stosunki, próbując zrozumieć jego charakter i męską mentalność, która często prowadzi do zdrady i końca dobrze kiedyś funkcjonującego małżeństwa. Laura podejrzewa, że biznesowe podróże męża to tylko przykrywka dla pozamałżeńskich stosunków z koleżankami z pracy i poważnie boi się podzielić los własnej matki. Śledztwo, które podejmuje Felix, ojciec Laury, jest podyktowane troską o córkę i jej psychiczny dobrostan, efekt jest jednak przeciwny – im bardziej Felix i Laura wkręcają się w szpiegowanie Deana, męża Laury, tym bardziej rośnie w Laurze brak poczucia bezpieczeństwa, niepewność i gryzą ją wyrzuty sumienia. Czy warto dociekać potencjalnej niewierności męża, kiedy stawką jest możliwy rozpad małżeństwa, w szczególności gdy ma się już razem dwójkę dzieci? Laura wie na pewno jedno: niepewność i podejrzenia nie pozwalają jej normalnie funkcjonować: nie potrafi się skoncentrować, nie może pracować, nie może pisać, musi poznać prawdę.

          Ciekawszy niż problem ewentualnej małżeńskiej zdrady jest w filmie Na lodzie sposób, w jaki Sofia Coppola pokazuje Nowy Jork i rozgrywającą się w jego przestrzeni czułą opowieść o ojcu i córce. Coppola zna Nowy Jork na wylot, zna jego elity i kulturalne epicentrum. Jako córka Francisa Forda Coppoli ma też wiele do powiedzenia o tym, jak to jest być dzieckiem znanego i popularnego wśród kobiet reżysera-ikony amerykańskiego kina. Na lodzie jest poniekąd filmową spowiedzią Sofii Coppoli i hołdem złożonym Nowemu Jorkowi. Proporcje komedii i dramatu zostały w filmie idealnie wyważone, On the Rocks jest obrazem lekkim, tak jak lekkie musi być życie bogatych i uprzywilejowanych na nowojorskim Manhattanie. Ale lekki nie znaczy wcale trywialny. Na lodzie nie jest ani filmem trywialnym, ani zaprawionym życiową goryczą. To pogodna i zabawna opowieść na czas jesienno-zimowej ciemności, historia przymierza ojca i córki w obliczu potencjalnego rodzinnego kryzysu. Zdecydowanie poprawia humor.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz