Flirting with Disaster (Igraszki z losem). Na tropie rodzinnych korzeni.

          Igraszki z losem to brawurowa komedia naśmiewająca się z dość poważnego tematu poszukiwania własnej tożsamości. Bohaterem tego filmu jest Mel (Ben Stiller), 30-latek, któremu właśnie urodził się syn. Mel uważa ten moment w życiu za doskonałą okazję do odnalezienia swoich biologicznych rodziców, sam bowiem został zaraz po urodzeniu oddany do adopcji. Ważna dla Mela misja szybko zamienia się w ciąg zabawnych i kuriozalnych przypadków, efektem czego jest na ekranie istna parada typów spod ciemnej gwiazdy. Mel i jego żona napotykają w trakcie swojej podróży po Stanach całą galerię dziwaków, ekscentryków, a nawet zatwardziałych kryminalistów. A wszystko to w imię odnajdywania własnych korzeni...

          Reżyserem i autorem scenariusza do Flirting with Disaster jest David O. Russell, znakomity amerykański twórca filmowy, znany chociażby z takich ostatnich kasowych i artystycznych hitów jak The Fighter (2010), Poradnik pozytywnego myślenia (Silver Linings Playbook, 2012), czy American Hustle (2013). David O. Russell zaczynał jednak swoją karierę w połowie lat 90-tych jako twórca całkowicie niezależny. Sukces debiutanckiego Spanking the Monkey z 1994 roku, nakręconego za jedyne 200 tys. dolarów, pozwolił reżyserowi na większy budżet i tym samym na doborową obsadę aktorską przy następnym autorskim projekcie. I tak powstały w 1996 roku Igraszki z losem, film, którym David O. Russell umocnił swój wizerunek wybitnego twórcy niezależnego.

          Bohater Flirting with Disaster Mel Coplin (Ben Stiller) oznajmia swojej żonie Nancy (Patricia Arquette), że nie może nadać imienia ich nowo narodzonemu synowi, dopóki nie odnajdzie i nie pozna swoich biologicznych rodziców. Oboje więc wraz z dzieckiem wyruszają na spotkanie prawdziwych rodzicieli Mela w towarzystwie Tiny Kalb (Téa Leoni), przedstawicielki agencji adopcyjnej, która ma udokumentować cały proces na taśmie kamery, do wykorzystania w swoim doktoracie. Sprawy jednak szybko przybierają niekorzystny dla podróżujących obrót, a film staje się prawdziwą komedią omyłek, w trakcie której nasi bohaterowie poznają niejedną oryginalną figurę.

          Igraszki z losem podejmują bardzo poważny i naładowany emocjami temat poszukiwania biologicznych rodziców, ale jako że czynią to w formie ocierającej się o slapstick komedii, przesłanie całego filmu ulega diametralnej odmianie. W ten sposób problem jednostkowej tożsamości i towarzyszącej temu wyprawy w celu odnalezienia własnych korzeni zamienia się bardzo szybko w arcyśmieszną parodię rozmaitych ludzkich typów, jakich na swojej drodze spotyka małżeństwo Coplin’ów. Co więcej, Flirting with Disaster to również dobra satyra na amerykańskie społeczeństwo, w którym zewnętrzne gesty i formalne zachowanie nie mają nic wspólnego z prawdziwą naturą oraz rzeczywistymi poczynaniami poszczególnych jednostek. I tak na przykład Mel pragnie przez spotkanie ze swoimi prawdziwymi rodzicami doświadczyć jakiegoś rodzaju duchowej odnowy, popatrzeć na swoje życie z zupełnie nowej, pełnej nieznanych dotąd znaczeń perspektywy. Zamiast tego zostają napięte jego relacje z adopcyjnymi rodzicami, a sam jest bliski nawiązania romansu z bardzo atrakcyjną Tiną (Téa Leoni), towarzyszącą mu w podróży pracownicą agencji adopcyjnej. W ten sposób wyprawa do korzeni grozi całkowitym rozbiciem dotychczasowej rodziny Mela, w tym jego małżeństwa z wspierającą go w tym dziele żoną Nancy.

          Niezwykle mocną stroną filmu jest pierwszorzędna obsada. Świetne dialogi napisane przez reżysera obrazu pozwalają zabłysnąć takim aktorom jak Ben Stiller, Patricia Arquette, Téa Leoni, Lily Tomlin, Alan Alda, Celia Weston, Richard Jenkins, Josh Brolin, George Segal czy Mary Tyler Moore. Grane przez nich z brawurą i niezwykłym polotem postaci przesądzają o sukcesie tej komedii. Kulminacyjna sekwencja wydarzeń w domu prawdziwych rodziców naszego bohatera w Nowym Meksyku, notabene starych hipisów i pokątnych producentów LSD, to już prawdziwa eksplozja sytuacyjnego humoru oraz nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności. Pierwotna podróż do źródeł staje się dla głównego bohatera całkowitym odlotem od stabilnej rzeczywistości, a napotkani po drodze zwichrowani ekscentrycy sprawiają, że jedyne czego chce, to powrót do dotychczasowej normalności.