Do
szpiku kości amerykańskiej reżyserki Debry Granik
jest jak uwspółcześniona baśń braci Grimm. To opowieść o dorastaniu w
bezlitosnym i okrutnym środowisku. Główna bohaterka filmu, 17-letnia Ree Dolly,
musi zmierzyć się ze światem zdegenerowanych oraz zezwierzęconych dorosłych w
krajobrazie amerykańskiej Wyżyny Ozark w południowym Missouri, wyglądającej w
dziele Granik niczym opustoszałe pobojowisko po jakiejś naturalnej katastrofie.
Winter’s Bone snuje nam baśń o
klanowych porachunkach i klanowej zmowie milczenia, której czoło musi stawić
młoda heroina dla ocalenia siebie i swoich najbliższych. I tak jak w mrocznych
fabułach braci Grimm, nad przygodami naszej bohaterki przez cały czas unosi się
widmo klęski.
Do szpiku kości to drugi niezależny
obraz reżyserki oraz scenarzystki Debry Granik, zwycięzca Sundance Film
Festival z 2010 roku, na którym odebrał trofea dla najlepszego filmu
dramatycznego i dla najlepszego scenariusza. Granik napisała scenariusz obrazu
wespół z Anne Rosellini na podstawie powieści Daniela Woodrell’a pod tym samym
tytułem. Film zdobył powszechne uznanie amerykańskiego, ale także zagranicznego
środowiska filmowego, uzyskując w 2011 roku aż 4 nominacje do Oscara, w tym dla
najlepszego filmu, najlepszego scenariusza adaptowanego oraz dwie nominacje
aktorskie: dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej (Jennifer Lawrence) oraz dla
najlepszego aktora drugoplanowego (John Hawkes). Warto również podkreślić, że
obraz stał się także katapultą do dalszej kariery dla młodziutkiej wówczas
(miała zaledwie 19 lat) Jennifer Lawrence, przynosząc jej pierwszą z trzech
dotychczasowych nominacji Amerykańskiej Akademii.
Protagonistką Winter’s Bone
jest 17-letnia Ree Dolly (świetna Jennifer Lawrence). Na dziewczynie spoczywa
odpowiedzialność za opiekę nad dwojgiem młodszego rodzeństwa oraz pogrążoną w
katatonii matką. Ojciec Ree po wyjściu warunkowo z więzienia, gdzie siedział za
produkcję metamfetaminy, przepadł jak kamień w wodę. Co gorsze jednak, nie
stawił się on w wyznaczonym terminie przed sądem, przez co rodzina może stracić
wszystko co posiada: dom oraz ziemię, zastawione przez ojca jako warunek
wyjścia na wolność. Aby ocalić dach nad głową Ree Dolly musi albo odnaleźć
ojca, albo udowodnić przed władzami, że ten nie żyje. Dziewczyna nie ma jednak
łatwo, albowiem nikt z rodziny ani otoczenia nie chce jej w tym zadaniu
dopomóc. Wygląda na to, że wszędzie wokół panuje uporczywa i agresywna zmowa
milczenia, przez którą pozostawionej samej sobie Ree trudno się przebić w jej
poszukiwaniu prawdy o zaginionym ojcu.
Do szpiku kości ma cechy
pierwszorzędnego thrillera. Próba zgłębienia tajemnicy zniknięcia ojca niesie
dla głównej bohaterki coraz większe ryzyko. Nastolatka na każdym kroku konfrontowana
jest z brutalnym postępowaniem dojrzałych krewnych i znajomych, w tym własnego
impulsywnego stryja Teardrop’a (znakomity John Hawkes), który też na samym
początku nie chce mieć nic wspólnego z poszukiwaniami młodszego brata.
Najbardziej imponuje w filmie odwaga, hart ducha oraz upór Ree, która w
beznadziejnej sytuacji nie cofa się przed radykalnymi krokami, pomimo wiedzy,
że ryzykuje własnym życiem. Następuje przyspieszone dorastanie i tak już
niezwykle dojrzałej jak na swój wiek protagonistki.
Wyjątkowo mroczny i ponury jest w filmie
portret lokalnej społeczności zamieszkującej Wyżynę Ozark w środkowej części
Stanów Zjednoczonych (kraina, nazywana też Górami Ozark, obejmuje część stanów:
Missouri, Arkansas, Oklahoma oraz Kansas). W miejscu tym wytworzyło się na
przestrzeni lat bardzo specyficzne środowisko kulturowe z własnym dialektem,
folklorem, a nawet muzyką. Wszystko to znajduje pogłębione odzwierciedlenie w
obrazie Granik, gdzie szeroko eksponowany w dialogach jest lokalny dialekt, a
miejscowi muzycy dają nawet koncert w jednej ze scen. To, co jednak przykuwa w
filmie największą uwagę, to mentalność mieszkańców tej krainy, w większości
członków lokalnego klanu Dolly, do którego należy też główna bohaterka. Teren
wydaje się być domeną pokątnych producentów metamfetaminy, a prawie każdy członek
społeczności jest zamieszany w narkotykowy biznes, jako wytwórca lub ich zwykły
konsument. W świecie Winter’s Bone młody
człowiek właściwie nie ma przed sobą wielkiego wyboru: pozostaje mu albo
wcześnie założyć rodzinę, wstąpić do armii, lub oczywiście zaangażować się w narkotykowy
proceder. Ree Dolly nie wybrała jeszcze żadnej z tych dróg, wie jednak co musi
uczynić i z podziwu godną determinacją dąży do celu, nawet jeśli ma to ją
dotknąć do szpiku kości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz